Dag 12
Laat in de
middag van dag 11 gaan we nog even aan de koffie bij de plaatselijke
benzinepomp annex koffiebar en supermarkt.
Het is
werkelijk super koud, iedereen loopt met ijsmutsen en wanten om een beetje warm
te blijven.
Dan stopt
bij de benzinepomp een tweetal campers die wij de vorige nacht ook al op onze
camping hebben gezien. Het is een deel van 15 stuks die op rondreis zijn.
Een mevrouw
van de camper komt met een rood hoofd binnen en begint in het Italiaans van
alles uit te kramen tegen de dame achter de kassa die haar stomverbaasd
aankijkt en de schouders ophaalt en haar totaal niet verstaat.
Het gaat er
over dat ze brandstof voor de camper wil. Maar in IJsland moet je dat zelf doen
met een creditcard en daar zit hem de clou. De Italianen hebben daar weinig
kaas van gegeten. Ze kunnen geen IJslands lezen en vergeten dat het systeem ook
op de Engelse taal kan worden ingesteld.
Met heel
veel handgebaren krijgt ze de kassière mee naar buiten die het nogmaals
geduldig uitlegt maar het gaat niet van harte. Na ongeveer een kwartier is
camper 1 voorzien van brandstof en is nummer 2 aan de beurt. Weer hetzelfde
ritueel. Ze begrijpen niet hoe je een pincode moet invoeren. Ook de man van
camper 2 vraagt de kassière mee naar buiten te komen om het aan de pomp
nogmaals uit te leggen. De kassière gaat weer braaf mee en ook dit duurt alles
bij elkaar dik een kwartier.
Het is
eigenlijk simpel. Eerst de kortingskaart activeren, die krijg je bij de Orkan
benzine pompen, en dan je creditcard er in, pincode invoeren, het bedrag wat je
wil tanken (bij ons is dat meestal 5000 kronen) tankslang pakken en tanken tot
de pomp vanzelf afslaat, precies op het gevraagde bedrag.
Wij zijn de
eerste keer ook geholpen, maar daarna hadden we het door.
Wij zeggen
tegen de kassière, die blauw van de kou zit bij te komen, dat ze geluk heeft
dat het maar twee campers zijn, want hun hele club bestaat uit 15 campers.
We zijn nog
niet uitgesproken of de volgende drie campers staan voor de pomp en ja hoor,
ook dit keer moet ze weer mee naar buiten.
Na camper 6
en 7 komt ze naar binnen, zegt wat in het IJslands, trekt haar jas aan en groet
de collega’s. Ze was helemaal klaar met de Italianen! Terloops vraagt ze aan
ons waar wij vandaan komen. Uit Holland zeggen we. Ze slaakt een zucht en zegt “gelukkig!”
Terug op de
camping is het er al lekker vol gelopen veel kleine tentjes en uiteraard de 15
campers met een I (talië) en nog wat Fransen.
De ruimte op
deze camping is heerlijk ruim. Er is internet aanwezig in een ruimte die ook
nog eens verwarmt is. Als we ‘s avonds terug komen om nog naar de weersvoorspelling
te kijken is het er gezellig druk met allerlei mensen die hun potje staan te
koken.
Maar van de
Italianen geen spoor, die zijn al met de kippen op stok.
We kijken
even en leggen de route een beetje om. De weersvoorspelling voor de west
fjorden zijn ronduit beroerd, van 1 tot 5 graden. Dat is erg fris, dus kiezen we
er voor een stukje naar het zuiden te zakken.
En dat doen
we dan ook de volgende dag. Het gaat richting Reykjavik. 100 km ervoor slaan we
af naar de westkust waar we een camping vinden die gunstig ligt om van hier uit
een aantal dagtochten te maken landinwaarts en naar het schiereiland
Vesturland.
Om twaalf uur
staat alles weer keurig en gaan we richting de Langjökull gletsjer. Een
prachtige tocht over een mooie pas.
Dan rijden we een dal binnen waar weer van
alles te zien is. Onder andere stomende heetwaterbronnen met een temperatuur
van 100 graden! Heel bizar dat het zomaar omhoog borrelt op verschillende
plekken.
En ook weer
een waterval die het aankijken meer dan waard is. Daarna stoppen we bij het
infocenter van Reykholt waar we worden gewezen op de vele mogelijkheden die dit
deel van IJsland te bieden heeft. Verder gaan we naar Húsafell waar we informeren
naar het nieuwste snufje van “hoe vermaak ik de toerist”.
Er is een
ijstunnel geboord in de gletsjer van ruim 8oo m lengte. Daar kun je in met en
soort monstertruck en uiteindelijk kom je er op de top van de gletsjer weer uit.
Het schijnt adembenemend mooi te zijn. Er zijn ruimtes in de gletsjer waar je
bijvoorbeeld kunt trouwen en er is ook een tentoonstelling ingericht.
Wij hebben
er wel oren naar, als we terug komen uit de west fjorden, om ons eens te laten
rondrijden met zo’n truck.
Om zes uur
zijn we weer op de camping en gaan weer achter de pannen voor een lekker
maaltijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten