Water en Mountains

Dag 17

Over dag 17 kunnen we kort zijn. Vandaag de eerste officiële rustdag. Deze is niet van te voren gepland maar door, nu het mogelijk is op internet te kijken, hoe het weer zich ontwikkeld. Dan de beste dag uit kiezen en dat is vandaag.

Dus uitslapen tot een uur of half acht, dan thee maken, brood snijden en de ontbijtkoek “Snelle Jelle” eerlijk verdelen. Renée klaagt steen en been dat ze iedere morgen het kleinste stuk krijgt. Een hele zit er helaas niet in want we moeten uitkomen met de kist met voorraad.

En bij ons is de ontbijtkoek op rantsoen, dus geen “hele maar delen”.

Na het ontbijt gaan we richting het centrum naar de enige supermarkt van 4 vierkante meter voor koffie en kijken we gelijk of er een stukje vlees te koop is. Dat wordt zoeken in de vrieskist want het liefst hebben ze hier dat je gelijk een half varken koopt, aan kleine porties doen ze niet. Maar we hebben geluk deze keer, we scoren vier lekkere hamlapjes.

Tot nog toe was het vis of vegetarisch wat er op het menu stond . Maar vandaag met dit superweer is een stukje vlees van de gril niet te versmaden. We lopen nog even naar het mini haventje en dan terug naar de camping. Zwembad, sauna en hottube wachten.

Heerlijk een uurtje of drie ontspannen en genieten van de rust. Als er in de hottube een jonge dame komt zitten die Nederlands spreekt, hebben we het gelijk over wat zij, ze zijn met z’”n vieren, en wij zoal gedaan hebben de laatste weken. Als ik vraag of ze al bij de Bird Cliff geweest zijn zegt ze nee is die er dan? Ik leg uit dat die schitterende kliffen op twee uurtjes rijden van ons vandaan liggen. Ze besluiten spontaan om vanavond alsnog te gaan kijken of ze de puffin kunnen spotten.

Als we ’s avonds het grilplaatje aan hebben zien we een mijnheer aandachtig naar onze auto kijken en een foto maken van de achterkant.

Als we vragen of hij de auto zo mooi vindt lacht hij en zegt IJsland staat verkeerd geschreven”. Daarna schieten wij in de lach en leggen uit dat het helemaal niet verkeerd is maar dat het in het Nederlands staat geschreven. “Oh, bestaat dat ook” vraagt de man en heeft pret. Hij dacht dat hij met een onbenul van doen had die met een totaal verkeerde tekst aan het rondrijden was. Hij maakte de foto om het thuis aan iedereen te laten zien. Bij de koffie komt een dame, die kennelijk de leiding heeft, naar ons toe om te vertellen dat er internet is. Die is vandaag aangelegd zegt ze, dus boffen we en kunnen we mooi de blog voor vandaag nog afmaken en versturen.

Dag 18

We laden vroeg de auto en gaan op pad naar het volgende fjord. Dat is zo’n 60 km rijden over alweer gravel road en daarbij is er veel hoogte verschil dus het tempo ligt laag. Het eerste doel is naar de Dynjandi watervallen, een grote brede val van een massa water die zich tijdens het vallen verspreid over wel vijf verschillende stromen en uiteindelijk uitkomt in het fjord. Een zeer imposant gezicht. We kunnen een stuk omhoog lopen tot aan de voet van het breedste gedeelte en schitterende foto’s en filmopnamen maken. Het enige minpunt is dat het er stikt van de kleine vliegjes, zodat je voortdurend wild zwaaiend om je heen loopt te meppen. Ze hebben het vooral op je hoofd gemunt.

Maar voor de rest is het een mooi schouwspel van vallend water.

We vervolgen onze weg en krijgen een bijzonder spectaculair stukje gravel road met hele steile beklimmingen en dito afdalingen. Het is oppassen geblazen. De wegen hebben geen vluchtstroken en naast de weg gaat het gelijk meters naar beneden. Het vergt best wat concentratie om hier te rijden en we merken ook dat vooral de mensen meet een huurauto liever niet te veel aan de kant gaan en veelal stijf op de as van de weg blijven rijden, bang voor een slippertje het ravijn in. Na een paar uur van klimmen en dalen zijn we op de camping midden in de Westfjorden in de plaats Pingevri. Een mooi klein terrein met weer een heus zwembad. Het zoeken naar een plekje is niet moeilijk, we hebben het hele terrein nu nog voor ons alleen.

Dat wordt aan het einde van de middag wel anders. Onze ervaring is dat de IJslanders pas heel laat van de camping vertrekken maar ook heel laat aankomen. Om een uur of 11 in de avond is heel normaal. De temperatuur vandaag is zomers te noemen met een niet te harde wind en een graad of 10! Super, we kunnen zelfs tot half 11 buiten blijven zitten zonder muts en dikke jas. We zitten pal aan de oever van een fjord en genieten van een prachtige zonsondergang.

Morgen hebben we de helft van onze dagen er op zitten. In14 nachten we zijn 10 keer verplaatst, dus tien maal op -en afbreken en het verveeld nog geen minuut. Morgen gaan we naar de noordkant van de Westfjorden waar we waarschijnlijk weer iets lagere temperaturen zullen krijgen, maar de voorspelling is droog weer en dat is al heel wat waard.

Dag 19

Inpakken en weg wezen. We gaan eerst naar Flateyri. Dit dorp is in 1995 getroffen door een enorme sneeuwlawine. Omdat het dorp onderaan een paar hele gevaarlijke hellingen ligt hebben de bewoners na de ramp waarbij eventuele 20 inwoners zijn omgekomen en het halve dorp met de grond gelijk werden gemaakt, maatregelen genomen. 

Ze hebben een wal van 15 meter hoogte onderaan de helling gebouwd en deze splits de lawine voordat hij het dorp kan bereiken in twee delen zodat de sneeuw links en rechts van het dorp in zee eindigt. Alleen aan deze wal is al 3 jaar gewerkt.

Verder gaat het naar Isafjördur, weer steil omhoog. 

Na 7 km bereiken we een wel hele speciale tunnel. Hij is 6 km lang en voor het grootste gedeelte enkelbaans. Midden in de tunnel zit een afslag naar het plaatsje Sudureyri. Het is heel bizar om hierin te rijden.

Voor ons hebben de tegenliggers om de 100 meter de mogelijkheid om in een invoeghaven te gaan staan wat ze gelukkig allemaal ook trouw doen, anders zou het er wel heel raar gaan uitzien en zou het veel schroot opleveren. Wie van de zuidkant komt heeft voorrang en hoeft niet naar een invoeghaven. Wel heel apart om dit mee te maken.

Als we op de camping komen wacht ons een kleine verassing. We willen graag twee dagen hier blijven, maar het eerste weekend van augustus ( en dat wordt het nu) wordt de Dag van de Arbeid gevierd in het hele land. Iedereen trekt naar het platteland om te kamperen en het feest dansend en vooral drinkend door te brengen. De receptionist raadt ons aan om daar niet bij te zijn want het gaat dag en nacht door, zodat er van slapen totaal niets terecht zal komen. Daarbij komt dat dit weekend uitsluitend weekend arrangementen kent en die liegen er niet om. Dus wordt het morgen weer verplaatsen! En dan maar hopen dat we een rustig stekkie kunnen vinden. 

In het veld naast onze tent wordt de grond op 2 plaatsen omgeploegd. Waarom komen we later achter: morgen wordt ter verhoging van de feestvreugde een moddervoetbaltoernooi gehouden. Er worden honderden pallets en een enorm vat water aangevoerd. De eerste feestvierders arriveren ook al en een tankwagen vol water komt de paden op de camping vast nat sproeien. Wij kunnen voor de tweede avond op rij buiten eten, maar als de zon achter de berg verdwijnt is het gelijk heel koud en moeten we naar binnen en de kachel gaat aan.

.